Αρχίστε σπάζοντας τους καθρέφτες του σπιτιού σας, αφήστε τα χέρια σας να πέσουν ελεύθερα, κοιτάξτε τον τοίχο, ξεχαστείτε. Τραγουδήστε μια μόνο νότα κι ακούστε την από μέσα σας. Αν ακούσετε (αυτό βέβαια θα συμβεί πολύ αργότερα) κάτι σαν ένα τοπίο βυθισμένο στον φόβο με φωτιές ανάμεσα στις πέτρες, με μισόγυμνες σιλουέτες καθισμένες ανακούρκουδα, νομίζω ότι είστε σε καλό δρόμο. Το ίδιο συμβαίνει αν ακούσετε ένα ποτάμι όπου κατεβαίνουν κίτρινες και μαύρες βάρκες, αν ακούσετε μια γεύση ψωμιού, ένα άγγιγμα δαχτύλων, μια σκια αλόγου.
Μετά αγοράστε σολφεζ κι ένα φράκο, και σας παρακαλώ να μην τραγουδάτε με την μύτη και ν'αφήσετε ήσυχο τον Σούμαν.
Από τις "Ιστορίες των Κρονόπιο και των Φάμα"
Julio Cortazar