Σιωπηλός συγχώρεσε τα κρίματά μου.
Λυκόφως βιολετί κάνει να σβήνουν τα κεριά.
Βαρύ το πετραχήλι πέφτει πάνω
Στους ώμους και την κεφαλή.
Μην είναι η φωνή που λέει: «Κόρη! σήκω …»
Χτυπάει η καρδιά πιο δυνατά…
Το άγγιγμα χεριού απ’ το υφάδι πάνω
Εκείνης, που ταραγμένα, προσκυνά.
1911, Τσάρσκογιε Σελό
Από το "Ροζάριο"
Anna Akhmatova