Σύννεφο με παντελόνια
Τη σκέψη σας που νείρεταιπάνω στο πλαδαρό μυαλό σαςσάμπως ξιγκόθρεφτος λακέςσ’ ένα ντιβάνι λιγδιασμένο,εγώ θα την τσιγκλάωεπάνω στο ματόβρεχτο κομμάτι της καρδιάς μου.Φαρμακερός κι αγροίκος πάνταως να...
View ArticleΝαι. Έτσι είναι όπως τα λες. (άτιτλο)
Ναι. Έτσι είναι όπως τα λες.Άμα ψάξεις βαθιάβρίσκεις σπίτια δίπαταπούχουν στο κατώι πύλινα δοχείαλίγη ώρα μακρυά απ’ τη θάλασσακαι κοψοχρονιάς.Και στο βουνό είν’ όμορφαμε δέντρα και ποτάμιαμε γυναίκα...
View ArticleΔυνάμωσις
Όποιος το πνεύμα του ποθεί να δυναμώσεινα βγει απ’ το σέβας κι από την υποταγή.Aπό τους νόμους μερικούς θα τους φυλάξει,αλλά το περισσότερο θα παραβαίνεικαι νόμους κ’ έθιμα κι απ’ την παραδεγμένηκαι...
View ArticleΟ τρελός λαγός
Γύριζε στους δρόμους ο τρελός λαγόςγύριζε στους δρόμουςξέφευγε απ'τα σύρματα ο τρελός λαγόςέπεφτε στις λάσπεςΦέγγαν τα χαράματα ο τρελός λαγόςάνοιγε η νύχταστάζαν αίμα οι καρδιές ο τρελός λαγόςέφεγγε ο...
View ArticleΜη γίνεσαι άγριος, ποιητή
Η ζωή πληρώνει τους λογαριασμούς της με το αίμα σουκι εσύ συνεχίζεις πιστεύοντας πως είσαι αηδόνι.Πιάστης το λαιμό μια φορά, γδύστηνα,ξάπλωσέ την και κάνε της την πάλη σου της φωτιάς,γέμισέ της το...
View ArticleΚάποιος εξημέρωσε, κάποτε, μια μοναξιά
Κάποιος εξημέρωσε, κάποτε, μια μοναξιάαπο θηρίο της ερήμου ζώοτην έκανε, οικόσιτοκι ήτανε τρυφερη και διακριτικήκαι στην αφή τόσο απαλήπιο απαλή ακόμα κι απο γάτα.Τώρα, πώς έγινε και, έτσι...
View ArticleἝνας λύκος αἰσθηματίας
Διψάω γι’ ἀγάπη πεινάω γι’ ἀγάπη πονάω γι’ ἀγάπηΟὐρλιάζω γι’ ἀγάπη πεθαίνω γι’ ἀγάπη ἀλλάΕἶμαι ὁ λύκος ὁ κακός ὁ λύκος καί δέν γίνεταιΔέν εἶναι δυνατόν τέτοια αἰσθήματα νά ἔχωΓιατί ἄν τό μάθουνε τά...
View ArticleΔε σ'αγαπώ
Δε σ’ αγαπώ σαν να ‘σουν ρόδο αλατιού, τοπάζι,σαΐτα από γαρούφαλα που τη φωτιά πληθαίνουν:σ’ αγαπώ ως αγαπιούνται κάποια πράγματα σκούρα,μυστικά, μέσ’ από την ψυχή και τον ίσκιο.Σ’ αγαπώ καθώς κάποιο...
View ArticleΣτον ουρανό τού τίποτα με ελάχιστα
Από την κλειδαρότρυπα κρυφοκοιτάω τη ζωήτην κατασκοπεύω μήπως καταλάβωπώς κερδίζει πάντα αυτήενώ χάνουμε εμείς.Πώς οι αξίες γεννιούνταικι επιβάλλονται πάνω σ’ αυτό που πρώτο λιώνει:το σώμα.Πεθαίνω μες...
View ArticleΗ αλλοτρίωση της έλξης
Η σάρκα έγινε σελίδατο δέρμα χαρτίτο χάδι έννοια αφηρημένητο σώμα καινούρια θεωρία του ανύπαρχτου.Αλήθεια, πώς να περιγράψωτη φύση όταν μ’ έχει εγκαταλείψεικαι μονο στην πρεμιέρα του φθινοπώρουθυμάται...
View ArticleΑlla C. Bot.
Στην αγκαλιά να σ'έσφιγγα, να σ'έσφιγγακαι με τα δυο μου χέρια, ώσπου να νιώσωνα λιώσει και να στάξει όλη η ψυχούλα σουστους πόρους της δικής μου, σαν τη δρόσο.Τα χείλη μου ν'αγγίζουνε τα μάτια σουτόσο...
View ArticleTo τραγούδι του θανάτου
Στο μεγάλο τ'ακρογιάλιπου η ψυχή μου πάει ν'αράξει,καμιά θλίψη, καμιά τύψη,δε θα ρθει να με ταράξει,και το μαύρο το σκοτάδι,που θα ρθει να με τυλίξει,θα γιατρέψει μια για πάντα,την αγιάτρευτή μου...
View ArticleΣιρό
Ο Σιρό αποδιωγμένος από τ'αφεντικά του τριγύριζε στα σοκάκια του Τόκυο. Όπου όμως κι αν βρέθηκε δεν κατάφερε να ξεχάσει πως ήταν ένας μαύρος σκύλος. Ταράχτηκε σαν κοίταξε μέσα στον καθρέφτη ενός...
View ArticleΡασομόν
Ήταν ένα παγερό σούρουπο. Ο υπηρέτης ενός σαμουράι είχε καταφύγει στο Ρασομόν περιμένοντας να κοπάσει η βροχή. Κανείς άλλος δεν βρισκόταν κάτω απ'τη μεγάλη πύλη. Στην κεντρική κολώνα που το άλικο χρώμα...
View ArticleΗ πίστη του Ουέι Σένγκ
O Ουέι - Σένγκ, σκυθρωπός κι αμίλητος, έσυρε τα βήματά του πάνω στην άμμο, κάτω απ'το γεφύρι. Το νερό λίγο λίγο ήρθε κι αυτό και χάδεψε την άμμο στα πόδια του. Την ίδια ώρα απ'τη μεριά του ποταμιού...
View ArticleΗ γιάμπολη
Να είχε έρθει τάχα στον κόσμο ο ήρωας της ιστορίας για να μαζεύει πάνω του όλες τις προσβολές; Αυτός ήταν ο προορισμός του στη ζωή; Όχι. Όχι ακριβώς. Τα τελευταία πέντε - έξη χρόνια τον είχε πιάσει μια...
View ArticleΑποχαιρετισμοί στη μουσική
ΙΤο όνειρό μου πια δεν είναι να χαρώ, μήτε να ζήσω,μα να πω μια λέξη μόνο, σα μια φλόγα, - και να σβήσω.Κι αν ακόμα ζω του κάκου, και γυρνώ στη γην απάνω,μόνον ένα πια μου μένει, - να την πω και να...
View ArticleΗ πιο δημοκρατική στιγμή
Η πιο δημοκρατική στιγμήείναι του αμοιβαίου οργασμού.Τίτος Πατρίκιος
View ArticleΘρήνος
Σκισμένα τα κορίτσια σα χαρτόνιμε στίγματα από θειάφι μέσα στο κεφάλιμε χόρτο θυμωμένο μες στο στόμανα σπάζουν το φλιτζάνι τ’ ουρανούμε δάκρυα τεντωμένα μες στα μάτιασα μαύρες ολοκαίνουργιες...
View ArticleΜεγάλο γράμμα
Μπορείς να γνωρίσεις ένα πρόσωπο‘Οταν τα χείλια σου ανακαλύπτουνΤις αλλεπάλληλες επιφάνειες που σωρεύουν οι καιροί.Μα έπειτα δε σου φτάνει.Έπειτα θέλεις να βρεις όλες τις μικρές φλέβεςκαθώς απλώνονται...
View Article