Διαβάτη δεν υπάρχει δρόμος
Όλα περνούν κι όλα μένουν,αλλά δικό μας είναι το να περνάμενα περνάμε κάνοντας δρόμους,δρόμους πάνω στη θάλασσα.Ποτέ δεν κυνήγησα τη δόξα,ούτε ν’ αφήσω στη μνήμητων ανθρώπων το τραγούδι μου.Εγώ αγαπώ...
View ArticleFair Play
Τῷ φίλω Μ.Ἄν.Πόσες χιλάδες ὧρες πέρασαν μὲ συνεδρίαση,σ᾿ αχτίδες, κόβες καὶ κομματικοὺς πυρῆνες,στὸ τέλος πάθαμε χρονία νικοτινίασηκι ὁ πονοκέφαλος οὔτε περνοῦσε μ᾿ ασπιρίνες.Μάθαμε ἀπ᾿ ὄξω -βασικὰ-...
View ArticleIf...
Ἂν - λέω ἄν...ἂν ὅλα δὲ συνέβαιναν τόσο νωρὶςἡ ἀποβολή σου ἀπ᾿ τὸ Γυμνάσιο στὴν Ε´ τάξη,μετὰ Χαϊδάρι, Ἅι-Στράτης, Μακρονήσι, Ἰτζεδίν,ἂν στὰ 42 σου δὲν ἤσουν μὲ σπονδυλοαθρίτιδαὕστερα ἀπὸ τὰ εἴκοσι...
View ArticleΛέγοντας πέτρες
Αλλιώς δε γίνονταν ως φαίνεται.Αρχή αρχή ακέραιος και βόνασοςύστερα χίλια κομμάτια με την άρνησηκλασματικός ακόμα υπήρχεςσυνεχίστηκες σημάδι από πουλιάή τρία δάχτυλασμιχτά του μόσχου χαράζοντας...
View ArticleΗ φυλή μου εμένα με το ανέφικτο
Ο στόμφος εκούρασε• σύμφωνοι.Το θάμπος δυνάστεψε, του λόγου,ως την παραμόρφωση•και πάλι σύμφωνοι.Άσχετο που με του αστούς μακάρια πιαπαρακμάζει• σωστά.Λένε σε τόνο χαμηλό εξομολόγησης– συγγνώμη• ποιος...
View ArticleΧάθηκες μέσα σε κάτι άσπρο
Η φλόγα κόρωσε μόλις αγγίξανε δυο σύμφωναο δρόμος στένευε με λέξεις ψόφιεςπου μυρίζανε.Χάθηκες μέσα σε κάτι άσπρο.Τοίχοι, αφίσες, η πρώτη του μονόπρακτου:ΘΑΝΑΤΟΣ ΠΑΝΤΕΠΟΠΤΗΣΣκεφτόμουνα πλάι σε...
View ArticleΡήγμα στον κρόταφο
Με τι ακόμα να μετρούσα της γενιάς μουτο εμβαδόν;Με τι άλλο.Ο πλανήτης έτριζε από αιμοφιλίααπ’ της γενιάς μου όλα τα έναστρατις εννιά στοίβες όνειρα που έδωσαόλα σπάνιες πέτρεςνα φύγει ο κόμπος στο...
View ArticleΤι να τα κάνω τα τραγούδια σας
Τί νὰ τὰ κάνω τὰ τραγούδια σαςποτὲ δὲ λένε τὴν ἀλήθειαὁ κόσμος ὑποφέρει καὶ πονᾷκι ἐσεῖς τὰ ἴδια παραμύθιαΤί νὰ τὰ κάνω τὰ τραγούδια σαςεἶναι πολὺ ζαχαρωμέναταιριάζουν σὲ σοκολατόπαιδαμὰ δὲ ταιριάζουνε...
View ArticleΔυο μήνες
Δυο μήνες τώρα σε λιμπίζομαικαι δεν το λέωΜες στο μπλουτζίν λαμποκοπάςόλο δροσιά και νιάτα(Από τη συλλογή, "Το Κορμί και το Σαράκι")Ντίνος Χριστιανόπουλος
View ArticleΑν
Απ’ το πρωί ο άνεμος ξεκάρφωνε τον ουρανό.Απ’ το πρωί ο ήλιος κάπνιζεανάμεσα στα ερείπια.Αν το πρόσωπό σου, το πρόσωπο ασπίδα. Και το σύν-νεφο εκείνο κι ο τόπος τοπίο, και τα μάτια σου στρέ-φοντας...
View ArticleΑκροτελεύτια μουσική
Κάποτε,τότε τον άκουσα,τότε ξέπλυνε τον κόσμο,αθέατος, στο μάκρος της νύχτας,αληθινά.Μονάχος και ατελεύτητος,εκμηδενιζόμενος,να εκμηδενίζει.Φως ήταν. Απελευθέρωση(μτφ: Μηνάς Δημάκης)Paul Celan
View ArticleΆτιτλο
Να στέκεσαι, στη σκιάτου στίγματος στον αγέρα.Για - κανέναν - και - για - τίποτε - να στέκεσαι.Αγνώριστος,μόνος για τον εαυτό σου.Με όλα, όσα βρίσκουν χώρο μέσα τουκαι χωρίςλόγια.(μτφ: Νόρα...
View ArticleΤο πρόσωπο του έρωτα
Το πρόσωπο σου είναι το πρόσωποόλων των άλλων πρίν από σένα καί μετάαπό σένα'και τα μάτια σου είναιήρεμα σαν μια γαλάζια αυγή, που σπάζειτο χρόνο στην ώρα του. Βουκόλοςτων νεφών, φρουρός της λευκής...
View ArticleΜετά θάνατον
"Πώς νιώθεις όταν αποκτάς φτερά, όταν πεθάνεις, πες μου μάνα""Πρώτα κυρτώνει η πλάτη γίνεται φαρδιά και μεγαλώνειΜετά όσο πάει βαραίνει. Μοιάζει όπως όταν κουβαλάς ένα βουνόΡαγίζουν σπάζουν τα πλευρά,...
View ArticleΝαι, πονάει
Ναι, πονάει όταν σκάζουν τα μπουμπούκια.Αλλιώς γιατί να δίσταζε η άνοιξη;Αλλιώς γιατί η φλογισμένη επιθυμία μαςνα κείτεται σαβανωμένη κάτω από τον πάγο xλωμιασμένη;Kι όμως ο κάλυκας ήταν μπουμπούκι τον...
View ArticleΧημική αντίδραση
Βάμμα ηλιοτροπίουπάνω στην πλάτηκαι μες στις φλέβεςτου δέρματος γεύομαιτο φοβερό PH σουμηρυκάζω τα ιόντα σουσκληρά ήπια μαλακάκαι τα οξέα τα εξωτερικάσε καταλύουνσιγά ασθενή μετά ισχυράολοσχερώς...
View ArticleΘυμήσου, σώμα...
Σώμα, θυμήσου όχι μόνο το πόσο αγαπήθηκες,όχι μονάχα τα κρεββάτια όπου πλάγιασες,αλλά κ’ εκείνες τες επιθυμίες που για σέναγυάλιζαν μες στα μάτια φανερά,κ’ ετρέμανε μες στην φωνή — και κάποιοτυχαίον...
View ArticleΩχρά σπειροχαίτη
Ήταν ωραία ως σύνολο τα επιστημονικάβιβλία, οι αιματόχρωμες εικόνες τους, η φίληπου αμφίβολα κοιτάζοντας εγέλα μυστικά,ωραίο κι ό,τι μας έδιναν τα φευγαλέα της χείλη...Tο μέτωπό μας έκρουσε τόσο απαλά,...
View ArticleΕμβατήριο Πένθιμο και Κατακόρυφο
Στο ταβάνι βλέπω τους γύψους.Μαίανδροι στο χορό τους με τραβάνε.Η ευτυχία μου, σκέπτομαι, θα 'ναιζήτημα ύψους.Σύμβολα ζωής υπερτέρας,ρόδα αναλλοίωτα, μετουσιωμένα,λευκές άκανθες ολόγυρα σ'έναΑμάλθειο...
View ArticleΠοια θέληση θεού μας κυβερνάει
Ποια θέληση θεού μας κυβερνάει,ποια μοίρα τραγική κρατάει το νήματων άδειων ημερών που τώρα ζούμεσαν από μια κακή, παλιά συνήθεια;Πριν φτάσουμε στη μέση αυτού του δρόμου,εχάσαμεν τη χρυσή πανοπλία,και...
View Article